Eindelijk weer eens (heel traag!) internet

Maandag 21 December
Pretoria – Sabie – Hazyview
Weer: zonnig, 30 graden
Gereden: 600 km

Vandaag hebben we eerst ontbeten in het guesthouse. Daarna zijn we vertrokken, want we hebben vandaag een lange tocht in het vooruitzien. Vanuit Pretoria zijn we via Dullstroom en Lydenburg naar Sabie gereden. Nadat we de tollweg achter ons hadden gelaten veranderde het landschap in prachtige bergen en dalen, volop slingerwegen; oftewel de panoramaroute. We zijn bij diverse uitkijkpunten gestopt om te genieten van het prachtige landschap.

In Sabie aangekomen hebben we een bezoek gebracht aan de … waterval. Het was een aardige klim omhoog en onderweg hadden we veel bekijk van de apen in de bomen. De waterval is onwijs mooi, maar alleen vanaf boven af te bezichtigen.

Wij vervolgen onze trip naar Hazyview over slingerende wegen door de bananenvelden, berg op en berg af. De Nabana lodge ligt midden in de natuur en bananenvelden. We krijgen de sleutel (in de vorm van een banaan) van een schattig geel huisje met uitzicht over de streek. We nemen snel een duik in het zwembad en raken aan de praat met een Zuid-Afrikaan gezin. Uiteindelijk is het toch al aardig afgekoeld dus we gaan ons omkleden en naar het restaurant.

Het eten ziet er fantastisch uit en smaakt heerlijk. We raken aan de praat met de serveerster en tevens kok. Ze vertelt ons uit zichzelf dat ze al bijna 7 maanden zwanger is en dat haar baas dit niet weet, omdat ze dan ontslagen wordt en niet meer voor haar andere 2 kinderen kan zorgen. Saskia heeft van een collega in het ziekenhuis babykleertjes gekregen om aan iemand te geven hier in Zuid-Afrika. Dit is echt het perfecte moment en Rijn gaat snel de kleertjes halen. Wanneer Saskia tegen de vrouw zegt dat ze iets voor haar heeft is ze helemaal verrast. Wanneer Sas de kleertjes showt kan ze alleen maar Ooooo zeggen en met haar handen in haar gezicht toekijken. Wanneer er nog meer uit de tas tevoorschijn komt begint ze te huilen en geeft Sas en daarna Rijn een dikke knuffel. Sas houdt het zelf ook bijna niet meer droog; het is bijzonder dat je met zo iets kleins iemand zo blij kan maken. Met een voldaan gevoel en gods zegen gaan we slapen.

Dinsdag 22 December
Hazyview – Sabie – Graskop
Weer: zonnig, 32 graden
Gereden: 100 km

Vandaag staat er een avontuurlijke activiteit op het programma: De Skyway trail. Een tocht door de bergen van 9 platforms en je gaat via een kabelbaan van de een naar de ander. Sommige wel 200 meter lang, met een snelheid van 100 km per uur en een hoogte van soms wel 50 meter. Het grappige is dat de aller snelste, langste en hoogste aan het begin van de trail zitten en als je eenmaal gaat kan je ook niet meer terug. In totaal zijn we met een groep van 8 personen en 2 gidsen. Bij het eerste platform krijgen de meeste het al flink benauwd, waarop Saskia besluit om dan maar als eerste te gaan, zodat ze geen tijd heeft om het eng te gaan vinden of aangestookt te worden door de anderen. Eenmaal in de lucht voelt het echt heel kicken en helemaal niet zo eng, het zorgt voor de nodige adrenaline en het uitzicht is geweldig. Bij ieder platform vraagt de gids: Did you like this one? Waarop steeds het antwoord is: YES GREAT! Het enige nadeel is dat het echt snik heet is en het zweet stroomt van ons af.

Na dit avontuur gaan we verder richting Sabie en eten daar een hapje om vervolgens door te rijden richting Graskop. Onderweg bezoeken we de Macmac falls.

We verblijven in de Mogodi lodge; een mooi terrein en leuke huisjes, alleen het personeel is een beetje oppervlakkig. We nemen ook dit keer weer een duik in het zwembad, waar de hele vloer onderligt met algen = niet echt heel lekker.

Hierna gaan we naar Pilgrim’s rest, een dorpje waar vroeger veel mensen naar toe kwamen voor goudwinning. Hier lopen we wat rond en bezoeken we een aantal kraampjes, waar we wat souvenirs kopen. We wisten dat pennen, boekjes en potloden, etc. hier erg populair waren en daarom hebben we een hele zak meegenomen naar hier. Deze hebben we hier uitgedeeld aan de kindertjes, moeders en oudere jongens. Dit was weer een ervaring op zich: de kinderen waren erg blij en rustig, maar er was 1 vrouw bij die zowat de zak met spullen uit Saskia haar handen trok. Sas bleef maar zeggen: ‘Please don’t fight, I don’t have anymore!’ Nadat we iedereen gelukkig hebben gemaakt met tenminste 1 ding gingen we weer terug naar de lodge. Iedereen riep Danki en 1 jongen was helemaal trots op zijn roze(!) meisjes boek en zei dat hij het ging gebruiken voor school. Dit is echt weer zo’n ontroerend moment en ook wel een beetje moeilijk, omdat wij in Nederland echt alles hebben en nooit tevreden zijn….

Bij de lodge aangekomen gaan we het terrein verkennen en stuiten op een abseil plaats. We lopen de houten vlonder af en zien een trap naar beneden met een bord: Only passed at your one risk. Uiteraard laten we ons niet om de tuin leiden en gaan vervolgens naar beneden. Rijn voorop en Sas, een beetje twijfelend, er achteraan. Van pallets is een trap van wel 100 meter naar beneden gemaakt. Overal om ons heen zijn bomen en rotsen en dit zorgt ervoor dat het aardig donker is. Eenmaal beneden aangekomen is het echt helemaal geweldig; we hebben uitzicht op een waterval en zijn hier helemaal met zijn tweeën. Wie had dat ooit gedacht, dat zoiets bestaat. De terug weg was wel iets zwaarder dan we hadden gedacht; het is een stevige klim. Daarna zijn we nog wat kiekjes gaan nemen van planten en dieren en vervolgens na de maaltijd gaan slapen.

Woensdag 23 December
Graskop – Phalaborwa
Weer: zonnig, 38 graden
Gereden: 300 km

Heerlijk uitgeslapen tot en met 9 uur! Daarna de koffers ingepakt, uitgecheckt en weer de auto in. Via de panaroma route rijden we naar Phalaborwa. De eerste plek waar we stoppen is Pinnacle view. Hier heb je uitzicht op een grote rots midden in de vallei welke Pinnacle genoemd wordt. Vervolgens zijn we richting het geluid van de waterval gelopen. We zien de stroming van de waterval en besluiten deze voetje voor voetje, het is namelijk spekglad, over te steken. Via de rotsen klimmen we meters omhoog en uiteindelijk zijn we aan de andere kant waar we eerst stonden. Nu hebben we een prachtig uitzicht op de waterval met regenboog en de kloof. Rijn zegt nog lekker bijdehand tegen Sas: ‘Pas op voor de slangen he!’ Waarop Sas antwoordt: ‘Dat wil ik niet weten!’ Rijn zuchtend: ‘Ja nou beter dan dat je er op gaat staan.’ Sas suggereert: ‘Dan kan je de volgende keer misschien beter zeggen dat ik goed op moet letten waar ik loop en het slangen verhaal voor je houden!’ Rijn lacht, maar is wel zo lief om Sas te helpen met het naar beneden dalen van de berg. Als we weer helemaal bij het begin staan wijst Rijn op een bordje: verboden toegang. Oeps!

De tweede stop maken wij bij Gods Window. Hier moet je een stevige klim omhoog maken voor een uitzicht. Helaas hangt er mist in het dal, dus het uitzicht valt een beetje tegen.

Daarna brengen we nog een bezoek aan de Berlin falls en de Glory Potholes. Vervolgens moeten we nog een aardig stuk naar Phalaborwa, het asfalt dampt helemaal van de hitte en de temperatuur stijgt naar 38 graden. Bij het Bed & Breakfast aangekomen worden we verwelkomd door Cees en Corina, 2 Nederlandse mensen die hier heen zijn geëmigreerd. Hier vieren we tevens kerstmis. De kamer is de mooiste tot nu toe: een mega groot bed, ontzettend mooie douche en het zwembad voor de deur. Tevreden nemen we een duik in het zwembad en gaan het stadje in om nog wat te eten.

Donderdag 24 December
Phalaborwa – Kruger National Park – Phalaborwa
Weer: zonnig, 42 graden
Gereden: 350 km

Vanmorgen om vijf uur opgestaan. Corina heeft voor ons een ontbijt pakket gemaakt om mee te nemen naar het Kruger Park. Bij de gate staat er een rij wachtende auto’s, het hek is nog niet open (jaja Afrikaanse tijden!). Wanneer we ons uiteindelijk bij de receptie in geschreven hebben kunnen we het park in. Door middel van een kaart bepalen we onze route en die gaat ook van de gravel roads. We besluiten dat we onze Corolla vandaag tijdelijk omdopen tot 4x4 auto! In het begin zien we niet veel: voornamelijk vogels, impala’s en schildpadden. Waar we overigens bijna overheen gereden waren. Op een gegeven moment draaien we een hoek om en staan oog in oog met een mega grote olifant op nog geen 10 meter afstand. We vervolgen onze route langs de rivier en komen daarna een Buffalo tegen. Het lijkt wel alsof hij poseert voor de foto zo stil staat hij ons aan te kijken.

We zien soms een tijd geen dieren, maar als we ze dan zien wel op een hele speciale manier. Zo zien we 3 grote olifanten met 3 kleintjes de rivier oversteken. En wanneer we zelf de rivier oversteken zien we heel dichtbij een nijlpaard liggen te zonnen in het water. Ook zien we een grote mannetjes olifant een bad nemen, samen met de nijlpaarden, terwijl de aapjes toekijken. Dit is echt een bijzonder moment en we blijven hier minuten lang naar kijken.

Nadat we ongeveer 200 km off the road hebben gereden gaan we weer de hoofdweg op om terug te keren naar de gate. Sas rijdt en stopt opeens, omdat er een mega grote olifant op de weg staat. En daar komt zijn grote broer ook aan, 2 grote olifanten komen ons tegemoet gelopen. Snel in zijn achteruit dan maar. Ze lopen op hun dooie gemakkie over het asfalt en net wanneer wij ons beginnen af te vragen hoe we nu ooit de gate gaan bereiken gaan ze aan de kant. Gelukkig kunnen we onze weg vervolgen.

Het is allemaal erg bijzonder. Helaas hebben we geen leeuwen, hyena’s of luipaarden gezien, maar van de big 5 kunnen we er al 3 afvinken! Na 12 (!) uur te hebben rondgereden in het park gaan we terug en halen onderweg een pizza, lekker makkelijk. Het is raar om pizza te eten op kerstavond, maar we zijn helemaal niet in de kerstsfeer zo hier in de zon. Ook voelt het toch een beetje gek om niet kerstinkopen te doen in de o zo volle AH en kerst te vieren met familie. We hebben al een tijdje geen internet en kunnen dus ook geen telefoontje naar het thuisfront plegen. We missen jullie wel een beetje, maar in ieder geval allemaal een heel fijn kerstfeest en wij vermaken ons hier wel hoor!

Vrijdag 25 December
Phalaborwa
Weer: bewolkt/zonnig, 40 graden
Gereden: 15 km

Heerlijk.. uitslapen! Daarna een duik in het zwembad genomen en een douche. Om 14.00 uur aangeschoven bij Cees en Corina en de familie voor het ‘ontbijt’. Daarna nog een rondje door Phalaborwa gereden en in de middag nog een duik in het zwembad genomen. Na het middag dutje schuiven we bij de familie aan voor het kersteten. De familie is over uit Nederland met 2 kids van 4 en 2. We eten heerlijke aardappeltjes uit de oven, salade en natuurlijk vlees van de brei. Het is erg gezellig en we praten tot laat door over Z-Afrika, werk, etc.

Zuid Afrika is echt een heel erg mooi land op het gebied van natuur. Op het culturele gebied is het toch wel heel anders dan in Azië/Thailand. In 1994 is de apartheid afgeschaft, de blanken hadden het eerst voor het zeggen, maar dat is nu niet meer het geval. Toch merk je nog veel van deze invloeden en verschillen. Een voorbeeld hiervan is de winkelcentra: soms kom je een wijk ingereden waar je alleen maar donkere mensen ziet, met veel rotzooi op straat, hier zie je geen of amper blanken mensen lopen. Daar en tegen zijn er ook winkelcentra waar je amper donkere mensen tegen komt, deze zijn vaak erg schoon en luxe ingericht. Dit is toch een groot verschil in welvaart. Waar vroeger spraken was van zwarte discriminatie zie je nu ook tegenovergestelde discriminatie: zo krijgen donkere mensen eerder een baan en dringen ze vaak voor in winkels.

Ook zie je langs de wegen, die over het algemeen erg goed zijn, veel (donkere) mensen lopen; wachtend op een lift, etenswaar verkopen of gewoon maar wat rond hangen. Je moet tijdens het rijden goed opletten, want er lopen niet alleen veel kinderen langs de wegen, maar ook lopen de koeien en geiten gewoon op straat. Dit zie je vooral in gebieden waar ook townships zijn. Sommige mensen wonen echt in kleine krotten en vaak staan er borden langs de weg met high accident of watch out high jaking area. Ondanks alles voelen wij ons hier niet onveilig, je moet alleen wat beter opletten en de auto tijdens het rijden van binnen sluiten.

De mensen barbecueën hier bijna iedere dag. Dat zie je niet alleen aan de menukaart, maar ook aan de mensen: over het algemeen zijn de mensen hier vrij stevig. Het eten smaakt ons prima: sparerib, traditionele hake (vis) of steaks, maar we missen wel onze portie groenten en aardappelen.

Op dit moment hebben de Z-Afrikanen zelf ook vakantie en zie je grote auto’s met aanhangers op de weg. Toch is het zo’n groot land dat het bijna overal rustig is en tijdens onze hele reis zijn we nog geen Nederlanders tegengekomen.

Zaterdag 26 December
Phalaborwa – Paul Kruger Gate – Pretoriuskop (restcamp)
Weer: zonnig, 38 graden
Gereden: 300 km

Vandaag lekker vroeg ontbijt en daarna nemen we afscheid van Cees en Corina. We hebben het erg naar ons zin gehad bij hen en het zijn erg vriendelijke en sympathieke mensen! Daarna rijden we naar de Paul Kruger Gate om het park in te gaan. Onderweg stopen we om te lunchen in het Skukuza restcamp. Hier hangen er honderden vleermuizen aan de binnenkant van een huisje. We vervolgen onze route naar Pretoriuskop Restcamp en onderweg zien we nog Olifanten, kuddu’s, Buffalo’s, etc. In het restcamp aangekomen krijgen we de sleutel van een schattig klein huisje met 2 bedden, een wasbak en een fan. Het is allemaal aardig primitief, maar verblijven midden in het Kruger Park heeft ook zijn charme! Het eten in het restaurant is heerlijk en gezond en na een douche vallen we uitgeput in slaap.

Zondag 27 December
Pretoriuskop – Kruger Park – Pretoriuskop
Weer: bewolkt, 24 graden
Gereden: 30 km

Om 3:45 uur (!) gaat de wekker. Over een half uur vertrekken we voor de morning walk. Met een groep vertrekken we naar de bush voor een wandeling. Voorop lopen onze rangers met geweren en hierachter volgen wij. Na nog geen 10 minuten gelopen te hebben zien we meteen 3 neushoorns, die ons allang geroken hebben en dus ook op de vlucht slaan. Even later zien we ze weer, maar ook dit keer zijn ze er weer als een speer vandoor. Uiteindelijk zien we helemaal niks meer, wel jammer, maar het lopen in de bush is erg avontuurlijk en gelukkig is het niet zo warm vandaag. Wanneer we met de auto terug rijden zien we nog een sadle antilope, hiervan zijn er maar 20 in het hele park!

Eenmaal terug in het rest camp duiken we ons bed weer in om nog wat slaap in te halen. In de middag gaan we zelf nog het park in met de auto. En daar zien we een jachtluipaard in de boom liggen. Zo dichtbij en wat een machtig dier. Dat is nummer 4 van de big 5!

Om vijf uur gaan we het park in met een georganiseerde sunset drive. Helaas is het vandaag bewolkt, dus van een sunset geen sprake. De ranger van vanmorgen is er weer bij en het lijkt wel of hij een zesde zintuig heeft: hij ziet uilen, vogels en andere dieren die wij allemaal zelf niet zien. Op een gegeven moment zien we voor ons op de weg een hyena lopen en als we deze naderen dan is er een heel hyena familie met jongen op nog geen 2 meter afstand van de jeep. De jongen hebben schattig pluizig haar en zien er helemaal niet zo lelijk uit als de volwassene dieren.

Via de telefoon krijgt de ranger te horen dat er leeuwen gespot zijn! Dus we laten de hyena’s voor wat ze zijn en rijden verder. Na een paar kilometer gereden te hebben zien we twee mannetjes leeuwen op de weg liggen. Ze liggen midden op het asfalt, omdat dit nog warm is. Er zijn nog 2 andere jeeps en een ranger van de andere jeep blijft maar zeggen dat we stil moeten zijn en de dieren met rust moeten laten en de ruimte geven. Als deze jeep uiteindelijk weg rijdt kijken de andere 2 rangers elkaar aan en overleggen wat en rijden daarna langs de leeuwen op nog geen meter afstand. Dit is toch wel erg spannend en bijzonder om zo dicht bij deze koningen van de bush te zijn! Uiteindelijk zijn de leeuwen het ook zat en gaan ze zelf weg. In het donker rijden we terug naar het restcamp en gaan nog snel wat eten in het restaurant. Vandaag hebben we dus nummer 5 van de big 5 gezien, wat een geluk!

Maandag 28 December
Pretoriuskop – Malene Gate – Swaziland – Ezulwini
Weer: zonnig, 28 graden
Gereden: 250 km

Vandaag zijn we via Malene gate het park uitgereden naar Swaziland. Bij de grensovergang krijg je een aantal stempels in je paspoort en moet je je papieren van de auto laten zien en dan gaan de slagbomen open. Binnen 20 minuten staan we in Swaziland!

Na een rit van 1,5 uur komen we aan bij Mvubufalls hotel. Onze kamer is de mooiste tot nu toe en ook het zwembad is erg mooi. Hier vermaken we ons de komende vier dagen nog wel!

p.s. Bedankt voor jullie berichtjes.. brr sneeuw! Het internet is op dit moment zo traag dat het heel lang duurt en we dus ook niet kunnen bellen. Bij het hotel zou er internet zijn, maar door de storm is er al een aantal dagen geen telefoon en internte.

Iedereen alvast een goed nieuw jaar gewenst en we zien jullie snel weer in het nieuwe jaar!